قدس آنلاین – وحید اکرمی: دکتر سهیل اسعد (ادگاردو روبین) متولد آرژانتین و از پدر و مادری لبنانیالاصل است و دکتری تمدن اسلامی را از دانشگاه بیروت اخذ کرده و دانش آموخته فلسفه و عرفان اسلامی از دانشگاه جامعه المصطفی(ص) است. او نیمی از سال را در قم تحصیل میکند و نیم دیگر سال را در ۲۵ کشور دنیا مشغول فعالیت فرهنگی است. دکتر سهیل اسعد در خصوص نحوه تبلیغ و ترویج دین نظرات جالبی دارد. بخشی از نظرات او در این زمینه که در یک نشست علمی مطرح شده است از نظرتان می گذرد:
تبلیغ از اولویت اصلی افتاده است
دکتر سهیل اسعد در خصوص اهمیت تبلیغ گفت: در علوم اسلامی تبلیغ دین و معارف آن، مساله ای بسیار مهم والهی و اصلی ترین وظیفه پیامبران بوده است. متاسفانه موضوع مهم تبلیغ این روزها از موضوعی با درجه اهمیت اول به اولویت و درجه دوم تبدیل شده است. در برخی از ماه ها مانند محرم الحرام و صفر و همچنین رمضان المبارک مبلغین معارف اسلامی به تکاپو افتاده و در ترویج دین کوشاتر می شوند اما در بقیه فصول سال چندان اهمیت ویژه ای به این مهم داده نمی شود.
وی افزود: با دقت در سیره امام رضا(ع)، متوجه می شویم که تبلیغ دین در منظر ایشان به عنوان یک اصل وموضوعی مهم بوده است و نمی توان به عنوان موضوعات ثانوی به آن نگاه کرد. وظیفه ما شیعیان این است که سیره ائمه هدی علیهم السلام را شناخته و سعی کنیم مطابق همان عمل کنیم. رفتار و دستورات این بزرگواران را نباید منحصر به عصر زندگی آن حضرات تصور کنیم بلکه این دستورات برای تمامی اعصار نسخه شفابخش است.
وی اظهار کرد: با نگاهی دقیق به زندگی ائمه طاهرین علیهم السلام در میابیم که هرکدام بنابر مقتضیات زمان خود، یک مدل و روش را برای تبلیغ احکام و معارف دین انتخاب کرده اند. به نظرمی رسد که کارشناسان و تاریخ شناسان باید تمامی این موارد را ارزیابی کرده و یک الگوی واحد را از آن برداشت و معرفی نمایند تا مبلغین براساس همین الگوی واحد بتوانند معارف دینی را بین مردم ترویج و بیان نمایند.
وی در ادامه به ذکر این نکته که متاسفانه تاکنون به موضوع مخاطب شناسی به عنوان یک اصل مهم و اساسی پرداخته نشده است پرداخت و بیان کرد: وقتی به مبانی دینی مراجعه می نماییم متوجه می شودیم که بسیاری از معارف و دستورات تنها منحصر به شیعیان نیست و برای تمامی مردم وارد شده است. این موضوع در آیات و روایات بویژه در سیره ثامن الحجج(ع) به خوبی نمایان است.
دکتر اسعد ابراز داشت: امام رضا(ع) در یک جلسه با چندین عالم با عقاید و تفکرات مختلف مناظره و گفتگو داشته اند و در واقع می توان گفت که امام پیام خود را به هر مخاطبی با هر نوع نگاه که گوش شنوا داشته، رسانده است. مخاطب شناسی در نظر امام رضا(ع) تعریف حداکثری دارد.
وی خاطرنشان کرد: در تبلیغ معارف دینی اولین شرط این است که بدانیم تمامی مردم مخاطب ما هستند. هر جایی با هرنوع نگاه و تفکری که مجال تبلیغ باشد باید مبلغ در آن مکان حضور یابد.
هدایت تمامی مردم مد نظر خداوند است
وی با اشاره به اینکه اگر تبلیغ را وظیفه شخص یا گروه یا طبقه خاصی در نظر بگیریم با مشکل روبرو خواهیم شد، ادامه داد: اگر تعریف تبلیغ دین را هدایت مردم بدانیم آنگاه خواهیم یافت که هدایت تمامی مردم مد نظر خداوند تبارک است. نه یک گروه یا قشر خاص.
وی متذکر شد: در دوران زندگی شریف امام هشتم شیعیان نیز این مصداق وجود دارد. روزی مامون از امام خواست که با عالمان دیگر علوم و فرق گفتگو نماید. اگر این موضوع برای امام ناپسند بود به راحتی می توانستند با چندین توجیه آن را رد کنند. اما ایشان به یاران خود گفتند که مامون تصور می کند که من توانایی گفتگو با دیگر فرق و ادیان را ندارم و بدینوسیله قصد تخریب مرا دارد. اما من با هر دانشمندی به زبان وکتاب خودش استدلال خواهم آورد ومامون را پشیمان خواهم نمود.
این مبلغ علوم اسلامی مطرح کرد: از این ماجرا می توانیم اینگونه برداشت کنیم که معرفی احکام و دستورات و معارف دین موافق و مخالف نمی شناسد و باید بتوانیم به بهترین شکل و روش این احکام را به گوش همه مردم برسانیم. حتی تبلیغ منحصر به یک کشور خاص هم نیست.
وی خاطرنشان کرد: دعوت به اسلام ناب محمدی(ص) یک نگاه برون مرزی لازم دارد. مبانی انسان ساز اسلام برای تمامی بشریت نازل شده است و نباید در این زمینه محدود به مرزها شد. بویژه اینکه با فن آوری های جدید به راحتی و با کمترین هزینه می توان با مردم دیگر کشورها ارتباط برقرار کرد. البته این موضوع نیاز به آشنایی مبلغین با زبان دیگر ملل دارد که متاسفانه بیشتر مبلغین ما در این خصوص ضعف دارند.
انتهای پیام/
نظر شما